Bir Ses Duymadım
pişmanlık duymadan,
utanmadan,
etrafıma duvarlar ördüler,
kalın ve uzun,
ve şimdi burada çaresizlik
duygusuyla oturuyorum.
Başka bir şey düşünemiyorum.
Bu kader, aklımı yok ediyor
dışarıda ne kadar işim vardı?
bu duvarları inşa ettiklerinde,
nasıl anlayamadım!
Ama asla bunu yapanlardan
bir ses bile duymadım.
Beni dış dünyadan ne kadar belli
belirsiz bir şekilde kopardılar.