BORGES DEFTERi: 09/01/2017

Borges Defteri:Edebiyat-Plastik Sanatlar-Sinema- Müzik Eksenlidir...

İnsani olan her neyse o işte...// Enis. E

Published Çarşamba, Eylül 27, 2017 by borges defteri.

“Şair ya da yazarı –yakından- tanımasan iyi olur”, bu söz kimileri tarafından sıkça dile getirildi, özellikle bir önceki kuşağın önem verdiği bir şeydi. Nedenini bilmiyorum, ama yeryüzü şair-yazarından gelen ilginç bir öneri. Bu öneriyi yapanlara pür dikkat baktığımızda bir tuhaf başka şeyle daha karşılaşıyoruz, “yazarı, şairi tanıma ki söylediklerine inanasın, okumaktan zevk alasın”. Bu ne demek? –Tanıma ki okuyabilesin. Cehalete bürün ki sözcüklerin etkisi artsın. Evet, bu sözler düne aitti, ya bugün? Bugün, herkes yaşam öyküsünü açık açık yazıyor ( ya da en azından öyle yapmaya çabalıyor), kimsenin kimseden gizleyeceği bir durumu yok, oyun açık kartlarla sürüp gidiyor. Biyografiler havada uçuşuyor ki herkes herkesi yalandan da olsa uzaktan da, hatta sahte maskelerle de olsa tanısın, yazdıklarına inansın. Herkes masum, iyi, herkes saygın, dirençli, herkesin kişiliği oturmuş ve ne yazdığını ne söylediğini biliyor. Ama, (işte o ama) varoluşuna yaklaştıkça, dinledikçe, hatta okudukça tiksinmemek elde değil. Sorun çok daha ötelerde, derinlerde geziniyor. Yazdıklarının, söylediklerinin nehir yatağı kodları ne? Kanatlandığı yer, o yer tam neresi? Hangi ihtiyaç veya istekler seni yazmaya zorluyor? Sıkıntın veya girdabın boyutu ne? Bir Asperger kadar tutkuyla bağlandığı o fırtınanın adı ne? Hayır, nedir sorun? Bukowski’nin önerilerini de pas geçiyorum ki yazarı, şairi en uç noktalarda soluklayan bir varlık olarak görüyor, öyle olması de gerekemez elbet. “Tanıma”, “bilmek”, “bilinmemek”. Kim neyi umursuyor, önemsiyor? Keşke yanıtım olsaydı, ama yok. Ama şunu biliyorum, hissediyorum, ister yerli (bizim yakanın yazarı,şairleri) ister başka coğrafyalardan, kimi çıkışlara artık inancımı kaybettim, sahici, samimi, içten, yazdığın gibi olmak çok başka şeydir. Bundandır ki “kimilerinin” yazdığı özgürlük sözcüğünü ben iç-dış hapishane olarak okuyorum, boğulma hissine kapılıyorum. Dert dediklerinde gülme isteğim kabarıyor. Ne yazıyor, ne söylüyorsun? Kusursuzca onu yaz, yaz ki sözcüklerin göğüs kafesinden yüreğinle beraber yerinden fırlasın. Okuru hafife alma. Ya da okuru hiç düşünme, özgürce, samimice kendin için yaz, nasılsa su nehri bulur.

K. Pascal, ‘Karanlık Performansları’ adlı çalışmasında Denis Dideort’a atıf yaparak : “yaratma zamanıdır” der. İzleyiciyi, okuru ekarte eden tarzı tercih eder. “Sahneyi bir kocaman duvar gibi düşünün, kendinizi yaptığınız işe öyle kaptırın ki sanki hiç kimse yok ortalıkta”.

Bu açıdan baktığımızda inanılmaz bir sonuç çıkıyor karşımıza.

Yazınız, ama o sonsuz, sınırsız sessizliğe doğru yazınız. Yazarken kendin ol, bu sana fazlasıyla yeter. Satırların, harflerin, o engin sessizlik katmanları arasında sanki ölüler hafriyat yapıyor gibi olsun. En görünmez dehlizlerin kapılarını aralar gibi, en insani olana ulaşmak için yazmak.

Enis.E

“Pencereyi aralıyorum,

Yağmur yağıyor,

hiçbir evde

hiç ışık

göremiyorum.” - J.Fosse

(şiirin tamamını defter için çevirdim, daha sonra yayınlanır.)

****

defter'in notu: defter'de yayınlanan yazıların, şiirlern, çevirlerin vs... telif hakkı sadece yazarına aittir, yazarından izinsiz alıntılamak, başka site, yer, mekan da kaynak verilmeksizin kullanmak bir vicdani sorumluluktur. Ya vicdanlısın ya da nevi şahsına münhasır bir şey!

Yapma!

Bir şiir yanmakta olan bir şehirdir...// Bukowski. Çev. Barbee

Published Perşembe, Eylül 14, 2017 by borges defteri.

ŞU ŞEYLER

Desteklediğimiz şeylerin çoğuyla hiç bir

İlgimiz yok, onlarla olan ilişkimiz

Sıkıntıdan veya korkudan veya paradan

Veya fazla zekadan dolayı olmuştur,

dairemiz ve mumumuzun ışığı o kadar

küçük ki, tahammül edemiyoruz

Fakirle kabarıp Merkez’i kaybediyoruz:

Fitilsiz kabarıp, bir zamanlar bilgelik

demek olan bazı isimleri görüyoruz

bunlar artık hayalet kasabalarına

giden yolları gösteren tabelalar gibi,

tek gerçek olan mezarları.

ÖLÜMÜN KÜLLERİNİN TADINI ALIYORUM

Ağaç çiçekleri titrer,

Kol ağzımdan aşağı

Birden su boşanır,

Ani bir su serin ve temiz,

Aynen kar gibi,

Dibine kadar keskin,

Kılıçlar gibi

Göğsüme yaslanır durur

tatlı vahşi

kayalar

zıplar gelirler

bizi içeri kilitlerler.

CHARLES BUKOWSKİ

ÇEV. Barbee

Şiir mi? Yanıtını Buko versin:

“Bir şiir caddelerle ve lağımlarla

azizlerle , kahramanlarla, dilencilerle, delilerle

dolu bir şehir gibidir,

basma kalıp sözlerle ve içkiyle, yağmurla ve şimşekle

ve kuraklık mevsimleriyle doludur,

şiir savaştaki şehirdir,

bir şiir, saati “niye” diye sorgulayan bir şehirdir,

bir şiir yanmakta olan bir şehirdir,

bir şiir silahlar altındaki bir şehirdir.” / Bukowski. Çev. Barbee.

E * MAG / V(+1)

Published Salı, Eylül 12, 2017 by borges defteri.

"CİNNETİMİ ORGANİZE EDEMEZSEM, CİNNETİM BENİ BOĞAR"

"Doğu’nun bilgisine yönelecek araçlarımızın sınırlılığı, Doğu’nun bilgisinin bize ulaşımına, iletişimine ilişkin sınırlılıklar belirleyici olmasa, belki o tarafa doğru yönelmemiz daha da hızlanabilir zaten..."
Enis Batur.

DEFTER / E*MAG
ISSU LİNK:

E*MAG / V(+1)

Link:

E MAG V+1

Independent Literature Journal (Portal) from Turkey

borges defteri

***

Mühim Olan Sayı Değil: 6.949.195 Hits.

***

Defter; Rüzgarın Savurduğu Zerre!..

***

***

YAZARLAR-YAZILAR

Bir Oruç Aruoba Portresi // Sufi.

Su Wall Kim / Çev. Sufi.

1+1 Şiir // Sabahattin Umutlu

Konstantinos Kavafis / Çeviri: Doruk Satenay

Oruc ARUOBA - Üniversitenin Ölümü! / defter arşivi...

Ece Ayhan’la birkaç saat…

Enis Batur ve Yalçın Küçük / bir uzun sohbet

Yitik Sınır // Şafak Çubukçu

defterin unutulmazları

4000 Yıllık Sümer Şiir...

***

Site Arşivi

Link:

FELSEFE NOTLARI

Felsefe Notları; Akşamın sisiyle şafağın ışınları arasındaki ses. Herkes için, Kimse için !

***

Enis Batur "Benim burada durduğuma bakmayın genç yoldaşım: Burada değilim ben artık, gövdem çürümeye şimdiden başladı, ruhum uçtu ve adresini bilmediğim bir dala kondu..."-E.B